Waterlelie (Nymphaea ‘Madame ‘Wilfron gonnère’)

Herkomst
Deze variant van de bekende inheemse witte Waterlelie heeft een dubbele roze bloem.
Het is een kruising met een Noord-Amerikaans soort, waardoor de winterhardheid iets gevoeliger ligt.

Kenmerken
Deze winterharde plant heeft ronde, drijvende bladeren en opvallende dubbele roze bloemen, die veel gele meeldraden hebben.
Onder de grote, drijvende bladeren kunnen waterdieren schuilen en ze zorgen tevens voor schaduw.
De grote bloemen steken net boven het water uit en bloeien van juni-oktober.
De bladeren zijn 15-20 cm in doorsnede, de bloemen 12 cm.
De bladeren zijn bij het uitlopen roodbruin van kleur en worden later egaal groen.
Na bevruchting ontstaat een ronde zaaddoos met veel zaden daarin.
Deze waterplant kan zowel in een kleine als grote vijver worden toegepast en houdt ervan om op 40-60 cm diepte te wortelen.

De Waterlelie komt voor in bekende sprookjes.
Ook worden kikkers vaak afgebeeld op een Waterlelieblad.
De bloemen sluiten zich ‘Savonds en gaan alleen op een zonnige plaats goed open.

Verzorging
Zet deze waterlelie in een vijvermand met kleiachtige grond in de vijver op een zonnige plaats.
In de winter sterven de bladeren af en kunnen dan het beste worden verwijderd, om rotting in het vijverwater te voorkomen.
Wanneer de Waterlelie erg groot wordt dan kan hij gaan drijven, omdat er lucht in de wortels zit.
Het beste kan de wortelkluit dan worden gescheurd en hiervan slechts een klein, jong gedeelte terug worden gezet in de vijvermand, met hierin wat verse vijvergrond.
Wanneer er geen of weinig bloemen komen is dit een teken van voedselgebrek.
Er kan dan een speciale voedingstablet in de vijvergrond worden gestoken.